donderdag 27 augustus 2015

Doet ze het wel of doet ze het niet?



Modeltekenen | Doet ze modellenwereld wel of doet ze het niet?


Ze doet het (nu nog even) niet..



De bevindingen van een leuk experiment in de modellenwereld


Zoals hier en op veel andere plaatsen aangekondigd ben ik per 1 april gestart met “Henriëtte’s Modellenwereld”. Een kunstmodellenbureau met opleidingsfaciliteiten, promotie voor modellen en dergelijke maar waar een opdrachtgever ook terecht kan voor een model voor modeltekenen, een model voor boetseren, werving van cursisten en deelnemers en dergelijke. Of dat kan van slagen had was heel onduidelijk bij het begin van het project. Dus gewoon uitproberen was het devies. Dan zijn de kosten nog laag en kan het allemaal weinig kwaad verder. En het levert inzichten op die hier in dit artikel even naar voren worden gebracht. 

Ezels opzoeken voor "Model aan huis"
Ezels opzoeken voor "Model aan huis"


Iedereen vindt een modellenbureau voor kunstmodellen nuttig. Dat is mooi

Gebaseerd op 11 jaar ervaring als model voor modeltekenen en andere bezigheden in de modellenwereld en vooral op de vele opmerkingen die je van alle partijen in het kunstmodellenwereldje te horen krijgt dat "...het zo jammer is dat er niet zoiets als een modellenbureau voor kunstmodellen bestaat...". Ok, dat geeft hoop voor een poging om daar verandering in aan te brengen.

proefperiode

Nu heb je voor een kunstmodellenbureau uiteraard zowel een flink aantal kunstmodellen als opdrachtgevers (tekenclubs, academies, kunstenaars etc.) nodig wil je beide partijen met een beetje realistische kans op succes bij elkaar kunnen brengen. Dat spreekt voor zich. En dus heb ik steeds gesteld eerst van april '15 tot aan 1 september 2015 te gaan werven en dan definitief te kijken of doorgaan zinvol is of niet. Want hoeveel liefhebbers er zijn? Dat is niet vooraf in te schatten. Het waren er heel wat minder dan ik dacht. Dat wel.

Nieuwe inzichten over de wereld van het model tekenen

Die periode van actief werven van deelnemers voor een kunstmodellenbureau heeft in elke geval wel een aantal leuke nieuwe inzichten opgeleverd en al bestaande ideeën nog eens bevestigd. En natuurlijk maak ik de lezers van dit weblog deelgenoot van mijn bevindingen:

1. Er zijn veel minder echt actieve modellen dan je zou denken

Allereerst blijkt het aantal echt actieve kunstmodellen (en dan denk ik bij "actief" aan de modellen met 200 of meer sessies per cursusseizoen) verbazend klein te zijn. Eigenlijk worden de reguliere tekenclubs en modeltekenopleidingen in de Randstad (excl. Amsterdam, zie verder) vrijwel volledig van modellen voorzien door ongeveer 10 vrouwelijke modellen en een stuk of drie á vier mannelijke modellen. Meer niet. Zo weinig? Ja, inderdaad zo weinig. Waarom de rest zich model noemt is niet duidelijk. 

2. Een tekenclub heeft aan een paar vaste modellen voldoende

Die conclusie verbaasde mij ook zeer. Ik had verwacht dat de spreiding vele malen groter zou zijn. Maar dat is dus niet zo. De meeste tekenclubs en opleidingen voor modeltekenen hebben dezelfde modellen, die meestal 2 á 3 keer per jaar komen poseren.  Slechts sporadisch kijkt men uit naar een nieuw of ander model en dan gaat het bijna altijd om een plusmodel als eens "iets anders". En ja, bij de tegenwoordig gebruikelijke opleidingenseries van 10 keer heb je voor modeltekenen en schilderen dan inderdaad ruim voldoende aan dat vrij kleine aanbod. En dat bevestigt ook het eerste punt. 

3. Weinig tot geen belangstelling bij opdrachtgevers. 

En dat had uiteraard het volkomen logische gevolg dat de belangstelling van opdrachtgevers voor samenwerking met een kunstmodellenbureau dat een groot aantal verschillende modellen met uiteenlopende kwaliteiten, aan zou gaan bieden nihil was. Er heeft zich zeggen en schrijven 1 (één) kunstenaar die les geeft aangemeld en die zat nog ver buiten de Randstad. In de qua clubs voor modeltekenen toch behoorlijk drukke randstad heb ik niemand over de streep kunnen krijgen. 

4. Nauwelijks interesse bij vrouwelijke modellen

Qua kunstmodellen was het niet veel anders. Het aantal ingeschreven vrouwelijke modellen was vier...Dus ook geen aantal om over naar huis te schrijven.  Vrouwelijke modellen kunnen gemakkelijk aan werk komen. Dat was duidelijk. En het klopt ook wel met mijn eigen ervaringen.

5. Te veel belangstelling bij mannelijke modellen

Waar het aanbod wel zeer groot was, was bij de mannelijke modellen. Daar hebben zich in de eerste twee weken meer dan 30 man gemeld en toen heb ik daar noodgedwongen een stop op gezet.

Meer aanbod dan vraag door zielige modellen

Een ander punt dat ik met name in Amsterdam en omgeving te horen kreeg toen ik steekproefsgewijs een aantal opdrachtgevers benaderde, was dat een aantal kunstmodellen zichzelf erg actief aan het promoten is. Zoals een aardige modellenregelaar van een Amsterdamse academie vertelde:

"Vroeger belde ik de modellen op. Tegenwoordig bellen ze mij. Vaak Oost-Europese dames met nogal eens een triest verhaal over geldgebrek. Ze hebben een lijst met telefoonnummers die ze aan elkaar doorgeven. Daardoor hebben we nu een lijst met veel meer modellen dan we ooit nodig zullen hebben, maar het is ook zo sneu om ze niet te laten komen."

Liever een zielig dan een goed kunstmodel

En daar kan een modellenbureau natuurlijk ook niets meer aan toevoegen. Hoe goed en veelzijdig de modellen die je aan kunt bieden ook zijn. Want hier wordt niet meer geselecteerd op vaardigheden of kwaliteiten als kunstmodel, maar op trieste persoonlijke omstandigheden van de modellen. Of dat in het belang van de tekenaars is, laat ik maar even in het midden.

Westers kapitalisme werkt ook bij modeltekenen

Een ander bekend instituut op het gebied van  modeltekenen in Amsterdam zag kennelijk wel de voordelen van dit ruime aanbod in. Men heeft gewoon éénzijdig de vergoeding voor  modellen flink naar beneden bijgesteld. Kijk, dat is nu de werking van het westerse kapitalisme zoals het door economen ooit bedoeld is. Die kunstopleiding heeft door hoe de wet van vraag en aanbod werkt. Zelfs bij iets als een modelvergoeding. De vergoeding ligt in Amsterdam (en in mindere mate in Den Haag)  gewoon substantieel lager dan in de rest van Nederland. 

Hoe verder?

Het mag duidelijk zijn dat het voor mij natuurlijk niet veel zin heeft om hier op dit moment inspanning in te steken, temeer daar mijn eigen poseerwerk ook gewoon doorgaat en de agenda voor het komende seizoen al weer aardig gevuld begint te raken. Maar het heeft ook wel inzichten opgeleverd waar ik de komende tijd eens rustig over na ga denken. Wie weet wat daar uit gaat komen

Het doel van het kunstmodellenbureau was niet commercieel, maar ik ga ook geen geld toe betalen

Het is nooit de bedoeling geweest om er een commercieel modellenbureau van te maken maar om nu op voorhand geld te gaan investeren in iets waar op dit moment kennelijk niemand op zit te wachten gaat me ook een beetje te ver.

Ik doe het al gemaakte materiaal natuurlijk helemaal niet weg. Er zijn de afgelopen jaren heel veel tekenclubs verdwenen door een afnemend gebrek aan belangstelling en vooral ook door vergrijzing van de deelnemers. De coronaperiode met alle paniek van de kant van de overheid heeft er ook geen goed aan gedaan. De markt is er flink mee door elkaar geschud. Dat is duidelijk.

Toch is er beslist nog vraag naar mogelijkheden om naar (goed) model te tekenen. Daar ben ik van overtuigd.

Ook het vrijwel volledig ontbreken van modeltekenopleidingen voor echte beginners zorgt er voor dat er weinig nieuwe deelnemers bijkomen. De meeste leken op dit gebied stappen nu eenmaal niet zomaar bij een al jarenlang bestaande club met mensen die het vak beheersen, naar binnen. Die drempel is te hoog maar de meeste tekenclubs hebben daar geen oog voor. Ook daar liggen kansen.


En de overige takken zoals de voorbeelden voor modeltekenen, de poseeropleidingen en de promotie voor modellen? Daar gaan ik gewoon verder vorm aan geven. Ideeën, plannen en enthousiasme heb ik nog genoeg.

UPDATE '23


Het bovenstaande artikel is al wat ouder. Opmerkelijk genoeg is het nog vrijwel actueel. En ik heb dan ook besloten om weer wat nieuwe activiteiten te gaan ontplooien. Ik sta nog wel open voor aanbiedingen voor modelwerk, maar ik houd zeker 's avonds rekening met de reistijden. Over reizen gesproken, 20 euro met het OV is tegenwoordig niets meer.  Daar kom je niet ver mee. Dat betekent dat alle minder betalende club is de grote steden inmiddels noodgedwongen af moeten vallen. Ik ben vaak meer dan de helft van mijn poseeervergoeding aan kosten voor het OV kwijt. 




Model aan Huis

Een mogelijkheid is dan, dat geïnteresseerden zelf iets organiseren in hun eigen huiskamer. Ik heb de ervaring dat dit uitstekend te regelen is en dat het steeds meer gebeurt. Het heeft ook heel veel voordelen. Hier is meer over modeltekenen bij u aan huis te vinden.

Model met koffie

En als ik naar anderen thuis kan gaan, dan is het ook mogelijk om die tekenaars bij mij thuis te ontvangen, nietwaar? Dat is mijn "Model met koffie" project. 

 
Model met koffie


Model met koffie in een tijdelijk aangepaste huiskamer







 LEEST U JETJE'S DAG OOK AL?


 

Meer informatie over Team Jetje