maandag 18 augustus 2014

CUT THE OVERHEAD!

Modeltekenen | CUT THE OVERHEAD!



Een nieuw teken seizoen komt er aan



Het stille seizoen komt tot een einde


Het zonnetje schijnt nog af en toe tussen de regenbuien, maar het altijd wat stillere zomerseizoen bij het modeltekenen loopt onverbiddelijk ten einde. De mensen die aan tekenen naar levend model doen, komen weer terug van hun vakantie. De modellenregelaars zoeken hun lijsten met modellen weer op en beginnen met boeken. De email bliept weer regelmatig met een aanvraag om te komen poseren in het nieuwe seizoen. De telefoon rinkelt met dezelfde vraag: "Doe je het nog en kun je dan en dan?" Kortom, het nieuwe modeltekenseizoen komt er weer aan. Maar bij sommige tekenclubs nadert een herfst met donkere, hele donkere wolken aan de lucht.

de zon scheen ook deze zomer niet altijd
typisch Nederlands zomerweer (Zoek de hardloper)

Leuke trends die je op je podium op kunt vangen

Zittend op je podium hoor je nog wel eens wat als model. En daarnaast zijn er ook nog wel eens interessante verhalen achter de schermen te horen. Men ziet het model graag als een neutraal persoon waarbij je je hart gerust kunt luchten. Prima. En alles wat je zo te weten komt blijft uiteraard binnen de tekenzaal. Maar er zijn wel een paar trends in de verhalen te ontdekken en die mogen gerust met jullie gedeeld worden.

De leegloop is al vele jaren aan de gang

De trend waar men zich het drukste over maakt is de zorgelijke leegloop bij sommige clubs. Die leegloop wordt voor een heel groot deel veroorzaakt door de vergrijzing. Onder de modeltekenaars en -schilders vinden we vaak relatief veel hogere leeftijden. Logisch. Veelal zijn het mensen die met pensioen gaan en tijd voor andere bezigheden dan hun werk krijgen. Zij hebben meestal de tijd. En die tijd willen ze doorbrengen met dingen die ze leuk vinden. Soms blijven ze vele jaren hangen bij hun tekenclub. Maar als je geen aanwas vanuit lagere leeftijdsgroepen hebt dan gaan leden door hun leeftijd domweg afvallen en verkleint dat je groep gestaag. Maar er zijn meer problemen.

Sommige clubs draaien volledig op subsidies en die krijgen het moeilijk

Maar een kleinere groep betekent wel minder inkomsten. Sommige tekenclubs ontvingen ook nog subsidie. (Vaak indirect in de vorm van een sterk verlaagde huur voor de ruimte die men van een gemeente huurt) Maar die subsidie wordt in tijden van steeds maar bezuinigende overheden ook steeds moeilijker te krijgen. Kortom, de bodem van het clubspaarvarken begint hier en daar toch wel in zicht te komen.

Sommige clubs gaan daar creatief en actief mee om

Je ziet dan dat sommige tekenclubs het gaan zoeken in creatieve oplossingen om leden te werven en soms met opmerkelijk succes. Dit zijn vooral de tekenclubs waar de tekenaars zelf alles regelen. Daar zit het vaak de creativiteit wel om een goede oplossing te vinden wel goed. Maar er zijn ook andere clubs.

Clubs met een apart bestuur wachten meestal af

Waar echte problemen ontstaan is bij de tekenclubs met een apart bestuur. En dan een bestuur dat zelf niet meedoet met teken- en schildersessies. Vaak betreft het vrijwilligers met een bestuurlijke achtergrond uit hun werkende bestaan. Bij dit soort zakelijk ingestelde bestuurders zie je meestal de bekende Pavlov-reactie uit de Amerikaanse managementleer. Gaat het financieel niet helemaal goed? Ga overal op bezuinigen! Of zoals een "echte manager" onder die omstandigheden uitroept: "Cut the overhead!". Ofwel, start met overal op te bezuinigen. 

Valt er nog ergens een paar euro te bezuinigen?

De slechte resultaten gaat men dan dus vooral bestrijden met bezuinigingen. Op het model bijvoorbeeld. Men gaat over op portretsessies in plaats van modelsessies. Wat natuurlijk alleen zin heeft als men de portretmodellen minder betaalt. Maar dat is een onderwerp voor een ander artikel. Of je krijgt de koffiepauze niet meer doorbetaald. Ook dat komt voor. Lagere tarieven voor gekleed model of ongekleed model. Alsof je als model niet dezelfde tijd en kosten kwijt bent, of het nu gekleed is of niet.

De bezuinigingen vergroten de problemen meestal aanzienlijk

Niet iedere modeltekenaar is hier echter van gediend want die herkennen de problemen wel die gaan ontstaan. Er is best een verschil tussen portret en model. En er wordt dan ook heel wat gemopperd op dit soort besluiten. En er zijn tekenaars die in de pauze vragen of jij als model dat overal komt misschien adressen weet waar men nog wel naar ongekleed model tekent. Het resultaat van de bezuiniging? Vaak nog minder leden omdat er een aantal vertrekken. En dus komen er ook nog minder inkomsten.

Tekening Willeke Frima, Kunstkwekerij in Aalsmeer



















Of je stopt helemaal met betalen van modellen. Dat kan ook.

Een andere bijzonder creatieve oplossing die je tegenkomt is het gewoon helemaal niet meer betalen van modellen. In de ogen van sommige bestuursleden moet een model kennelijk gewoon hartstikke blij zijn dat hij of zij mag komen. Wat misschien bij veel mannelijk modellen nog wel waar is ook. maar de vrouwelijke willen toch wel graag een paar euro opstrijken voor hun werkzaamheden. 

De beloning is dan een tekening van één van de deelnemers. Deze vorm van betalen is kennelijk afgekeken van het TFP-principe uit de modelfotografie waar het model foto's krijgt in ruil voor poseren. Op zich heel creatief bedacht. Alleen raak je wel de meeste vrouwelijke modellen hiermee kwijt.

Sommige modellen gaan er  nog in mee ook

Misschien dat sommige modellen hier nog wel in meegaan. Als je bijvoorbeeld op een website als www.kunstinzicht.nl kijkt dan zie je een groot aantal mannelijke modellen die zichzelf gratis aanbieden als naaktmodel. Dat is natuurlijk ideaal voor deze in nood verkerende clubs.

Er is voor goede vrouwelijke modellen nog steeds meer vraag dan aanbod

Maar veel modellen zullen bedanken voor de eer, temeer daar de vraag naar vooral vrouwelijke modellen nog altijd lijkt te groeien en men dus gewoon naar een andere opdrachtgever gaat.

Ervaren modellen gaan echt niet gratis komen

En het effect? De ervaren modellen komen beslist niet gratis. Die zien hun werk als een vak. Niet elke modeltekenaar wil elke week een mannelijk model tekenen. En de vertrekken dus ook. De club zal nog meer leden verliezen.

Op werving van nieuwe leden wordt direct al bezuinigd

En het laatste punt waar maar al te graag op bezuinigd wordt is de werving van nieuwe leden. Of de  begeleiding van nieuwe leden. Kortom, over de aanpak die op sommige tekenclubs soms gehanteerd wordt,  kun je als model een boek schrijven. Ik kan me voorstellen dat iemand die daar een keer komt kennismaken soms nooit meer iets van zich laat horen.

De managementmethode werkt meestal de verkeerde kant op

We zien dus dat de bestuurlijke "cut the overhead" benadering, zeg maar de managementmethode,  in dit soort situaties totaal niet werkt. Het versterkt de negatieve spiraal die al voor zoveel problemen zorgde en zal in veel gevallen de club uiteindelijk ten onder helpen. Ook hier zijn inmiddels pijnlijke voorbeelden van. Speelt iets dergelijks ook bij uw club? Trek dan toch het bestuur eens aan het jasje.

Laat het bestuur eens met een ervaren model praten

Of stuur "per ongeluk" dit artikel eens toe aan het bestuur. Ik word wel vaker gebeld door bestuursleden voor advies op dit soort punten. 

Want ook dat hoort bij het werk van een goed model, nietwaar? 

Die horen nog wel eens wat. 

Of ze beginnen voor zichzelf met een eigen tekenclub


Zoals ik met mijn "model met koffie" tekenclub waarin ik alles dat ik bij andere clubs goed vond heb verzameld en alles wat me niet zinde heb weggelaten. Alle informatie is te vinden door [hier] te klikken.

Model met koffie, mijn nieuwe concept
Mijn uitdeelkaart

tekenaars aan het werk bij "Model met koffie"
tekenaars aan het werk bij "Model met koffie"