Het grote belang van een goede band

Modeltekenen | Het grote belang van een goede band

Een samenspel tussen docent, model en tekenaars

Het ontstaan van de driehoeksverhouding

Goed poseren als kunstmodel is een samenspel tussen model en tekenaars. En als daar sprake van is, natuurlijk ook van een docent. Er ontstaat dan een belangrijk soort "driehoeksverhouding" die van belang is om tot een optimaal resultaat te komen. 

Bijvoorbeeld als model meedenken met de noodzakelijk houdingen, natuurlijk zorgen voor de juiste uitstraling, wat belangstelling als model tonen naar het werk van de cursisten na de sessie. Als model houd je er rekening mee door kleding en accessoires elke sessie te veranderen en te vernieuwen zodat er toch de nodige afwisseling blijft bestaan.

 

SAKB Amstelveen, John Woodside

Een band vormt als het goed gaat in de praktijk vanzelf wel

Bij de vele groepen waar ik over de vloer kom is bij een groot aantal al een dergelijke band ontstaan of is zich nog aan het vormen. De docent of sessieleider weet wat hij of zij aan mij heeft, de cursisten of deelnemers aan een tekenclub weten waar ze met mij aan toe zijn en ik ken de groep goed genoeg om te weten wat ze van mij verwachten. Dat werkt voor alle partijen wel prettig.

Het is nodig om met een zekere regelmaat te komen

Wil een dergelijk band ontstaan, dan is het wel nodig dat je met een zekere regelmaat bij deze groepen komt en dat is daar dan ook wel degelijk het geval. Twee keer in het voorseizoen (opmerkelijk genoeg is dat het najaar) en twee keer in de naseizoen (in het voorjaar) is gebruikelijk. Wat je dan gaat merken is dat je al vroegtijdig geboekt wordt. Men kent je en weet dat je het druk hebt als model. En bijtijds reserveren is dus noodzakelijk. En dat wordt volledig geaccepteerd en gerespecteerd is.

Ook nieuwkomers moeten kans krijgen

Veel tekenclubs hebben een paar van dit soort vaste modellen die een soort fundament vormen. En intussen experimenteren ze met nieuwe modellen. Ook nieuwkomers in de modellenwereld moeten tenslotte een kans krijgen. En afwisseling kan uiteraard ook voor cursisten en tekenclubleden leuk zijn.

Met groepen waar je maar af en toe eens komt zal geen band gaan groeien

Zelf vind ik het het prettigste om met groepen te werken waar ik al een band mee ontwikkeld heb. Met clubs waar je eens in de twee jaar één keertje komt heb je natuurlijk vanzelf niet zoveel. Een band krijgt dan gewoon de kans niet om te groeien. En het heeft op zich niet veel zin om er als model extra veel energie in te steken. Het is werk voor het model en het verdient wat geld en daar blijft het dan bij. Meer zal het van beide kanten nooit worden. Prima. Al gaat het beslist ten koste van de kwaliteit maar dat begrijpt iedereen dan wel. 

Als je vaak komt moet je wel als model steeds iets nieuws bieden

Soms wordt je zelfs nog wat vaker gevraagd. Dat doe ik alleen met wisselende clubs, bijvoorbeeld bij opleidingen waar het voor de cursisten niet veel uitmaakt als er regelmatig hetzelfde model staat. Bij tekenclubs die jarenlang uit dezelfde leden bestaan moet je er heel voorzichtig mee zijn. Je hoort in de wandelgangen toch wel eens wat gemopper over modellen die wel erg vaak komen. 

Dat gemopper over mij is iets dat ikzelf tot elke prijs wil voorkomen en het is dan ook één van de belangrijkste redenen dat ik mezelf nog nooit zelf heb aangemeld of me naar voren heb geschoven als model. Ze weten dat ik poseer. Ze hebben mijn e-mailadres en mijn telefoonnummer. En als ik nodig ben dan hoor ik dat wel. Dat ga ik niet forceren. 

Mijzelf aanbieden om te komen poseren is het allerlaatste wat ik zal doen

Ik meld me ook na afloop van de tekensessie niet bij de sessieleider met de agenda in de hand om alvast de volgende afspraak te maken, zoals andere modellen wel schijnen te doen. Hun goed recht natuurlijk maar niet mijn stijl.

Afwachten tot je benaderd wordt werkt in de praktijk uitstekend

Ik wacht dus altijd tot een modellenregelaar of docent mij zelf benadert. Sommige modellenregelaars vinden dat maar vreemd en helemaal niet-zakelijk. Of vinden mijn houding zelfs arrogant en negatief. Zeker omdat men ook met andersoortige modellen te maken heeft. Dit zijn modellen met een zeer actieve manier van benaderen. Deze modellen zouden het liefst wekelijks poseren. Je hoort daar vooral klachten van cursisten over in de koffiepauze. Maar de modellenregelaar beslist. En is die gevoelig voor opdringerige modellen, Tja, dan zul het als cursist daarmee moeten doen.

Het is niet voor niets dat zoveel cursisten zelf aan de gang gaan, bijvoorbeeld met het "model aan huis programma" dat de keuze voor modellen weer bij de tekenaars legt. Of zich aanmelden voor "Model met koffie"

Dat mijn misschien wat passieve benadering niet de meest zakelijke is en dat ik als ik actiever aan de gang ging nog wel vaker ergens zou kunnen poseren, zal ongetwijfeld nog wel kloppen ook. Hoewel de praktijk het niet echt uitwijst. Dat ook niet.

Het voorkomt dat men je als model liever eens niet zou willen zien komen

Maar het voorkomt nu wel dat je als model vaker op de stoep staat dan men eigenlijk zou willen. En dat de prettige band die nu inmiddels wel met clubs gegroeid is, daardoor verstoord zou raken. Dat zou ik echt niet willen. Dan kom ik wel een keertje niet. Geen probleem wat mij betreft. 

Ik ga dus voor een band met een tekenclub én voor de lange termijn

En als je vooral ook poseert omdat je het werk leuk vind dan is dat wel het laatste wat je wilt. Ik ga voor een band en voor fijne contacten voor de lange termijn in plaats van maar zo vaak mogelijk ergens te komen. Op den duur is dat beter voor alle partijen.

Oja, we hadden het nog over "model met koffie " 

Model met koffie is vanaf 1 jan 2024 beschikbaar als kleinschalige modeltekenmogelijkheid in Lisse.

Kleine groepen, leuke informele sfeer, alles wat met modeltekenen denkbaar is, is mogelijk. 

"model met koffie"

---

 LEEST U JETJE'S DAG OOK AL?

---