Modeltekenen | Ergens "binnenkomen"
Sommige modellenregelaars vegen meer schoon dan de vloer
Het niet binnen kunnen komen bij clubs ligt gevoelig
Een gevoelige snaar geraakt
Maar dat het door mij in het vorige artikel geschetste "probleem" over de onmogelijkheid om bij bepaalde tekenclubs en academies binnen te komen zo zou leven bij collega- modellen had ik niet verwacht. Het onderwerp raakte kennelijk een gevoelige snaar.Een paar reacties
Het artikel heeft een aantal hele leuke reacties opgeleverd, die allemaal het hier door mij geschetste punt wel onderschreven.Ik pik er willekeurig een paar uit, waarbij ik natuurlijk geen namen of plaatsen ga noemen.
Ik zet er wel de achtergrond van de reageerder bij:
De duidelijke modellenregelaar X:
"Als modellenregelaar bepaal ik wie er wanneer komt. Als iemand het daar niet mee eens is moet die zelf maar de modellenregelaar gaan worden. En ik heb een vaste groep modellen waar ik zelf nu eenmaal de voorkeur aan geef. En die groep is voor mij groot genoeg."
Een modellenregelaar van een organisatie met meerdere tekenclubs:
"Er zijn inderdaad modellenregelaars die nu eenmaal uitsluitend met jonge, vrouwelijke modellen werken. Mannelijke modellen of vrouwen ouder dan 25 zullen bij hen inderdaad kansloos zijn. Dat is niet anders. "
Meerdere vrijwel gelijke reacties van modellen:
"Volkomen herkenbaar. Er zijn een aantal clubs die je zelfs geen antwoord geven als je contact met hen opneemt. Zelfs een korte beleefde afwijzing is kennelijk al te veel werk. Of ze houden je constant aan het lijntje, zonder ooit "Ja" of "Nee" te zeggen."
Nog een modellenregelaar uit een grote stad:
"Ik word wekelijks door een aantal modellen gebeld die willen komen poseren. Sommige modellen nemen beslist geen genoegen met een afwijzing. Ze gaan er dan juist extra tegenaan. Ze blijven permanent druk op mij uitoefenen. Sommigen gaan dan op de emotionele toer. Ze beginnen over hun huur die ze betalen moeten en dergelijke. Die vraag je dan uiteindelijk maar een keer om even van ze af te zijn, maar het geeft wel klachten van cursisten die inderdaad steeds met voorstellen voor andere modellen komen die ze elders meegemaakt hebben of modellen waar ze wél hele goede verhalen van horen. Ik denk dat ik binnenkort maar ga stoppen met modellen regelen. Het is zo niet leuk meer."
Een cursist:
"Ik ben bang dat als je er teveel van zegt, dat jij dan voortaan de modellen mag gaan regelen. En daar heeft niet iedereen de tijd en mogelijkheden voor." Dus ik houd mijn mond.
Een tekenaar:
“Een ervaren model neemt vaak zulke moeilijke standen aan dat we daar heel onrustig van worden." Dat soort commentaar is op zich wel goed, want dan heb je als model tenminste nog een terugkoppeling. Maar helaas koppelt niet iedereen dit soort zaken terug. En dan vraagt men je gewoon niet meer om te poseren. Je poseert voor deze club moeilijk. Of zoals bij een clubje in het "groene hart": Er komt gewoon niemand meer als jij als model komt. Je bent te goed voor ons.
De duidelijke modellenregelaar X:
"Als modellenregelaar bepaal ik wie er wanneer komt. Als iemand het daar niet mee eens is moet die zelf maar de modellenregelaar gaan worden. En ik heb een vaste groep modellen waar ik zelf nu eenmaal de voorkeur aan geef. En die groep is voor mij groot genoeg."
Een modellenregelaar van een organisatie met meerdere tekenclubs:
"Er zijn inderdaad modellenregelaars die nu eenmaal uitsluitend met jonge, vrouwelijke modellen werken. Mannelijke modellen of vrouwen ouder dan 25 zullen bij hen inderdaad kansloos zijn. Dat is niet anders. "
Meerdere vrijwel gelijke reacties van modellen:
"Volkomen herkenbaar. Er zijn een aantal clubs die je zelfs geen antwoord geven als je contact met hen opneemt. Zelfs een korte beleefde afwijzing is kennelijk al te veel werk. Of ze houden je constant aan het lijntje, zonder ooit "Ja" of "Nee" te zeggen."
Nog een modellenregelaar uit een grote stad:
"Ik word wekelijks door een aantal modellen gebeld die willen komen poseren. Sommige modellen nemen beslist geen genoegen met een afwijzing. Ze gaan er dan juist extra tegenaan. Ze blijven permanent druk op mij uitoefenen. Sommigen gaan dan op de emotionele toer. Ze beginnen over hun huur die ze betalen moeten en dergelijke. Die vraag je dan uiteindelijk maar een keer om even van ze af te zijn, maar het geeft wel klachten van cursisten die inderdaad steeds met voorstellen voor andere modellen komen die ze elders meegemaakt hebben of modellen waar ze wél hele goede verhalen van horen. Ik denk dat ik binnenkort maar ga stoppen met modellen regelen. Het is zo niet leuk meer."
Een cursist:
"Ik ben bang dat als je er teveel van zegt, dat jij dan voortaan de modellen mag gaan regelen. En daar heeft niet iedereen de tijd en mogelijkheden voor." Dus ik houd mijn mond.
Een tekenaar:
Ook dat is heel frustrerend en dan ga je zelf ook maar niet meer.
Een docent:
“Bij ons regelt de financiële administratie de modellen. Daar hebben we als docenten verder helemaal niets over te vertellen, laat staan dat de cursisten inspraak hebben. Dat is niet alleen lastig maar voor die administratie is elk model een model. Klaar. De kwaliteit van een model zegt hen helemaal niets. Ze nemen gewoon de goedkoopste. Of de eerste die zich meldt. En dat is dus meestal een mannelijk model.” En dan klagen ze over de terugloop van cursisten.
Twee eerlijke modellenregelaars:
"Wij kunnen geen ervaren modellen betalen" en "Modellen zijn gewoon te duur. We laten wel een familielid of buurvrouw zitten en doen dan alleen portret en gekleed model."
Een collega model:
"Heel eenvoudig. We zijn gewoon te bijdehand. Sommige modellenregelaars zitten helemaal niet op modellen met een mening te wachten. Er zijn genoeg modellen te vinden die wel over zich laten lopen."
Een ander collega model:
"Het gaat bijna altijd mis na de wisseling van een modellenregelaar. Die nieuwe modellenregelaars hebben kennelijk een soort vernieuwingsdrift, waardoor de bestaande pool van modellen wordt afgedankt en dan ook helemaal niet welkom meer is."
Een nieuwe modellenregelaar is bijna altijd einde oefening
Leuke en treffende reacties, dat is wel zeker. Vooral dat laatste punt bleef bij mij hangen. Ik heb eens een paar gevallen op een rijtje gezet waar ik van het ene op het andere moment niet meer kwam en inderdaad: in ALLE gevallen was dat samengevallen met een wisseling van de modellenregelaar.Het is heel herkenbaar
Het was mij zelf nog niet eens zo opgevallen. Met wat moeite heb ik ook wel eens een keertje de gegevens van zo'n nieuwe modellenregelaar achterhaald en toen mocht ik een paar keer komen maar toen hield het toch weer op. Nou ja, dan niet. Clubs genoeg. Dat is het punt niet.Kennelijk maakt een nieuwe modellenregelaar schoon schip. Hoe luidt het spreekwoord ook al weer? "Nieuwe bezems vegen schoon." En dat geldt dan kennelijk niet alleen voor de vloer van het atelier waar aan modeltekenen wordt gedaan.
Conclusie
Al met al lijkt het toch wel duidelijk dat het vooral de persoonlijke voorkeuren van de modellenregelaars zijn die bepalen wie er komt poseren en dat deelnemers er een minimale rol lijken te hebben. Wellicht iets waar ook de clubs zelf of de besturen van tekenclubs rekening mee moeten houden.Tenslotte is dit artikeltje en het vorige gebaseerd op vragen vanuit hun eigen (betalende!) leden. En het tevreden houden en vooral het vasthouden van leden is toch belangrijk. Dat zien we wel aan het aantal tekenclubs dat uiteindelijk onvoldoende leden heeft om het vol te houden.
De Coronaperiode heeft niet voor niets een slachting onder het aantal clubs aangericht.
"Bij onze groep mag er iedere keer iemand anders een voorkeur voor een model geven en die bepaalt dan ook de standen."
En een soortgelijke: "Iedere sessie zorgt er iemand anders voor een model. We hebben geen vaste regelaar."
Tips
En ik ben nog tegen twee tips opgelopen:"Bij onze groep mag er iedere keer iemand anders een voorkeur voor een model geven en die bepaalt dan ook de standen."
En een soortgelijke: "Iedere sessie zorgt er iemand anders voor een model. We hebben geen vaste regelaar."
In beide gevallen voorkom je veel van bovenstaande problemen. Iets om in het achterhoofd te houden.
Bedankt voor de reacties
In elk geval ben ik heel blij met de vele reacties. En voor al die modellen die het geschetste probleem maar al te goed herkennen is er één schrale troost: We hebben er als model kennelijk allemaal op onze eigen manier mee te maken.Update november 2023
Op naar een nieuwe opzet
Ik heb me dit soort reacties destijds in de oren geknoopt. Ik ben er over na gaan denken en gaan experimenteren met nieuwe concepten. En die zijn er dan ook gekomen. "Model aan Huis" en "Model met Koffie".
 |
| selectie van ezels voor "model aan huis" |
